50

الان ساعت۱نصفه شبه و من دارم ماجرای امروزو مینویسم تا فردا پست بزارمش

من برای دومین بار دارم میرم مشهد

دفعه اولم ۴سال پیش(یا بیشتر)بود که با ماشین رفتیم سفر و اینبار با قطار

من اولین باریه ک قطار سوار میشم

ی کوپه۶تخت گرفتیم

من همش رو تختای بالا بودم و ازین تخت میپریدم رو تخت کناربش

موقع سوار شدن تپ ایستگاه یکم معطل شدیم ولی بالاخره درا باز شدن و ما اومدیم سوار شیم

با قطار ما۱۲ساعت تو راه بودیم بعد میرسیدیم

من همش از خودم در حالی که نصفم از رو تختا اویزون بود و کله پا بودم با ژستای مسخره عکس میگرفتم

هی مامانم میگفت نکن بچه میوفتی و من بازم از رو تختا اویزون میشدم:))

خب۱۲ساعت اروم نشستن اونم برای من تقریبا غیر ممکنه برای همین هی وول میخوردم واویزون تختا میشدم

برای همین خالم از کوپه شوتم کرد بیرون تا برم یکم بگردم

منم با باران شروع کردیم ب گشتن کوپه ها

رسیدیم ب ی کوپه ک خیلی میلرزید ی جوری بود اصن

باران ی نگاه ب من کرد ی نگاه ب کوپه

گفت تو برو جلو وکرنه من نمیام

منم گفتم اره دیگه من بمیرم ک تو سالم بمونی

که ی مرتیکه عن معلوم نی ع کجا پیداش شد گفت: خدا نکنه خانوم خودم پیش مرگت میشم:/

بارانم کثافت تا اخر سفر هی یاد اوری میکرد این یارو چ زری زده-____-(خواعره من دارم عایا؟سو استفاده گر)

یکمم از کتاب تصویر دوریان گری خوندم

بعد با باران کارتون عصر یخبندان۵(اکه اشتباه نکنم۵بود.اونیه ک سیاره ها بهم میریزن )

و اهنگ گوش دادم

و کوییز اف کینگ بازی کردم:/

بعد ساعت ۳حدودا یکم خوابیدم(شایدم بعد ترش بود)

بعد حدودا ی ربع پیش خواستم جامو با پسر خالم عوض کنم که از پنجره بیرونو ببینم(اون طبقه وسط بود من بالای اون اخرین تخت)بعد همه خواب بودن نمیشد از نردون جاب جا شیم اون رفت بالا منم اومدم همونجوری پامو دراز کردم گذاشتم رو تخت پایینی اما لبش انقده نازک بود ک پام لیز خورد و زارررررتتتتتتتتت

بین هوا معلق شدم

فقط دستمو ب بند تختا گرفته بودم و اویزون سعی میکردم خودمو شوت کنم تو تخت

ی وعضی بود اصن الانم ساعت۱و۶دقیقه صبحه و من دارم از پنجره تخت وسط چراغای روشن شهرارو نگاه میکنم:))

#تا نت عنم وصل شه و انتن بده و من پست بزارم شد۲:۰٣

#در راه مشهد